Wageningen (NL) – Een postdoc-team van ecologen toont aan dat lokale overbegrazing en erosie op de ene plaats kan zorgen voor een hogere productie van vegetatie elders. De onderzoekers lichten hun nieuwe inzichten toe op het internationale congres 2000 World Conference on Natural Resource Modelling van 26-30 juni aan de Wageningen Universiteit.


Water en voedingsstoffen die op een bepaalde locatie verloren gaan, komen weer ten goede aan de vegetatie elders die de voedingsstoffen wel kan vasthouden. Modelberekeningen van de Wageningse onderzoekers laten zien dat dit proces zelfs kan leiden tot productieverhoging ten opzichte van een situatie waar dit mechanisme geen rol speelt. Water en voedingsstoffen concentreren zich zodanig binnen een gebied, dat daardoor de productie in dat gebied zelfs hoger is dan wanneer dezelfde hoeveelheid water en voedingsstoffen zich ruimtelijk homogeen zouden verdelen. De herverdeling van water en voedingsstoffen tussen kale bodem en vegetatie is dus belangrijk om de beperkte hoeveelheid water en voedingsstoffen om te zetten in productie van gras en vee.
Al in de jaren tachtig kwam Immanuel Noy-Meir van de Hebrew University in Israël met de hypothese dat vegetatie baat heeft bij ongelijkmatige verdeling van voedingsstoffen. Over grootschalige droogte en te zware overbegrazing echter zijn de Wageningse onderzoekers het eens met de heersende opvatting dat deze drastische, nadelige gevolgen hebben. Door het uitblijven van een herverdeling van water en voedingsstoffen verliezen grote gebieden hun productiecapaciteit.
De ecologen willen door model- en veldstudies uitzoeken onder welke omstandigheden optimale productie van gras en vee kan worden gerealiseerd en wanneer verdere begrazing kan leiden tot onomkeerbare bodemdegradatie.

Inge Mutsaers