Bij astronauten die langere tijd in de ruimte verblijven, komen opmerkelijk vaak anatomische afwijkingen in de hersenen voor. Radiologen zagen in MRI-scans vooral rond de oogzenuwen verontrustende veranderingen.

Een langdurig verblijf in de ruimte eist zijn tol, blijkt nu uit onderzoek aan 27 astronauten. De onderzoekers in Texas onder leiding van dr Larry A. Kramer zagen, zo melden ze in Radiology, dat bij een aantal astronauten de oogzenuwen, die van de ogen naar de hersenschors leiden, vlak achter de oogbol dikker waren geworden. De artsen zagen bij vier astronauten ook een plattere achterzijde van de oogbol en veranderingen rondom de hypofyse.

Met ultrageluid bekijkt een NASA-onderzoeker de ogen van astronaut Chris Ferguson.

De conclusie luidt dat de astronauten tijdens hun ruimtereis langdurig last hadden van een verhoogde druk in het hoofd. Uit eerder onderzoek was gebleken dat nog jaren na hun ruimtereis enkele astronauten last hadden van vooral verziendheid. De waarnemingen lijken op wat wordt gevonden bij patiënten met de afwijking intracraniale hypertensie. Daar kan aantasting van de oogzenuw op den duur zelfs leiden tot blindheid.

Heino Falcke fotografeerde als eerste een zwart gat: ‘Nog mooier dan ik al die tijd had verwacht’
LEES OOK

Heino Falcke fotografeerde als eerste een zwart gat: ‘Nog mooier dan ik al die tijd had verwacht’

Heino Falcke, hoogleraar radioastronomie, maakte in 2019 de eerste foto van een zwart gat. Op dit moment doet hij onderzoek n ...

Drukverdeling normaliseren

Nasa berichtte zelf al eerder dit jaar over astronauten die klaagden over wazig zicht en de noodzaak voor onderzoek. Dat is van belang bij langdurige missies, zoals een toekomstige ruimtereis naar Mars. Als zwaartekracht zich in een ruimtetoestel niet laat simuleren, zullen dan andere medische technieken in zero-g de drukverdeling in het lichaam van ruimtereizigers moeten normaliseren.