Hij zal niet snel een schoonheidswedstrijd winnen. Maar deze met uitsterven bedreigde vis wordt, dankzij menselijk ingrijpen, steeds vaker gespot.
Ooit waren lampreien, ook wel prikken genoemd, wijdverspreid door Europa, maar nu komen ze in sommige rivieren vrijwel niet meer voor en worden ze met uitsterven bedreigd. De kaakloze vis leefde 360 miljoen jaar geleden al en wordt beschouwd als het oudste nog bestaande werveldier ter wereld. Kleinere soorten verblijven hun hele leven in zoet water, maar grotere zeeprikken, zoals in de foto hiernaast, migreren als ze volwassen worden naar zee, om vervolgens voor de voortplanting terug te keren naar rivieren. Hun aantal neemt af doordat deze migratieroutes geblokkeerd worden door waterkeringen.
‘De mooiste dingen ontdek je door er niet specifiek naar te zoeken’
Medisch bioloog Yvette van Kooyk wil het immuunsysteem leren kankercellen aan te vallen door hun suikerjas-vermomming weg te knippen.
De Environment Agency in het Verenigd Koninkrijk pakt het probleem aan door in sommige gebieden de barrières te verwijderen. In Yorkshire zijn speciaal ontwikkelde oppervlakken, zogeheten lampreitegels, geplaatst op de muren van waterkeringen in de Derwent-rivier. Lampreien kunnen langs de kegelvormige uitsteeksels op de tegels glijden en ze zo als ladder gebruiken. Tot nu toe heeft dit systeem veel aalachtige vissen geholpen met het terugnavigeren naar de broedplaatsen van hun voorouders.
Afsluitdijk
Ook in Nederland is het aantal zeeprikken sinds het begin van de twintigste eeuw gedaald door de bouw van waterkeringen. Om zeeprikken en andere aalachtige vissen te helpen, zijn er bijvoorbeeld plannen om in 2018 een vismigratierivier in de Afsluitdijk te openen.
In andere delen van de wereld, zoals de grote meren in de Verenigde Staten, zijn lampreien een uitheemse, invasieve soort. Daar wordt nu voorgesteld chemicaliën die naar dood ruiken in te zetten om ze uit probleemgebieden te verjagen, aangezien ze snel uit de weg gaan als ze rottend vlees ruiken.
