Wereldwijd verbieden steeds meer steden gebruik van plastic zakken, maar volgens een Brits onderzoek lijkt dat helemaal niet zo goed voor het milieu.
In de jaren vijftig en zestig van de 20e eeuw was het meenemen van een boodschappentas zeer gangbaar, maar sindsdien daalde de populariteit daarvan met de opkomst van vooral plastic zakken. Nu lijken die plastic zakken een symbool voor milieuverontreiniging. Actiegroepen stimuleren consumenten om te kiezen voor natuurvriendelijke alternatieven en diverse grote steden in de VS verbieden plastic wegwerpzakjes. Dat lijkt niet verstandig, zo volgt uit Brits onderzoek.
Het onderzoek, van de Environmental Agency, is nog niet officieel gepubliceerd, maar de Britse krant The Telegraph publiceert enkele cijfers uit een ontwerpversie.
De geschiedenis van de wiskunde is diverser dan je denkt
Wiskunde is niet alleen afkomstig van de oude Grieken. Veel van onze kennis komt van elders, waaronder het oude China, India en het Arabisch Schiereil ...
Hergebruik
Wetenschappers vergeleken het gebruik van tassen op basis van CO2-equivalenten. Een polyetheen-zak komt uit op 1,57 kilogram koolstofdioxide-equivalenten bij eenmalig gebruik. Dat daalt tot 1,4 kilogram als iemand zo’n zak een keer hergebruikt. Dat is vrijwel evenveel als de papieren zak die viermaal wordt gebruikt, alhoewel een papieren zak doorgaans kwetsbaarder is en snel bij het oud papier belandt. Het katoenen alternatief moet zelfs 171 maal worden gebruikt voor 1,57 kilogram koolstofdioxide-equivalenten per gebruik, evenveel als de eenmalig gebruikte plastic tas.
Hergebruik van plastic zakken komt niet zo vaak voor. The Telegraph meldt dat de nuttige levensduur van de zes miljard plastic zakken die Britse consumenten bij kassa’s krijgen, twintig minuten is. Bij verbranding van afval vormt plastic weliswaar een energierijke grondstof, maar het belandt niettemin lang niet altijd in de verbrandingsoven.
Olie
Een interessant milieuvriendelijk alternatief is de omzetting van al die plastic zakken in olie. Het Japanse bedrijf Blest heeft een apparaat, weliswaar met een prijskaartje van 10.000 dollar, dat een kilogram polyetheen, polypropeen of polystyreen omzet in een liter olie. Dat kost enkele kilowatturen aan energie. De energie-inhoud van die liter olie is groter, ongeveer vijftig megajoule. Daarmee kan de milieuvergelijking nog gunstiger voor de plastic zak uitvallen.
