Een nieuw soort touchscreen is rekbaar, buigzaam, transparant, en bovenal: je kunt het dragen op je onderarm. Met dit scherm op de huid bestuur je onder andere apps en games.

Varkentjes bekogelen met vogels is interessanter met de katapult op je arm. Beeld: Kim et al., Science (2016).
Varkentjes bekogelen is interessanter met de katapult op je arm. Beeld: Kim et al., Science (2016).

De computerinterface is ontwikkeld door Chong-Chan Kim en zijn collega’s van de Seoul National University in Zuid-Korea. Je kunt het apparaat als een tweede huid omdoen, of bijvoorbeeld in kleding aanbrengen. Omdat het touchscreen biocompatibel is, mag je het scherm voor een lange tijd op de huid dragen, zonder dat het giftige stoffen afgeeft.

We zijn niet verslaafd aan  onze telefoons en hebben  geen ‘digitale detox’ nodig
LEES OOK

We zijn niet verslaafd aan onze telefoons en hebben geen ‘digitale detox’ nodig

Onszelf beschrijven als verslaafd aan onze telefoon werkt contraproductief, betoogt psycholoog Pete Etchells.

Bestaande touchscreens, zoals die in smartphones, zelfscankassa’s en tablets zijn te stug om te kunnen dragen. Deze gebruiken geleidende, metalen laagjes die veranderingen in elektrische capaciteit en weerstand detecteren wanneer ze worden aangeraakt. Helaas breken of scheuren deze laagjes gemakkelijk.

Daarom wilde het team een draagbaar apparaat maken dat het reilen en zeilen van het alledaags leven kan verdragen. Hiervoor gebruikten de ontwikkelaars een waterige hydrogel, waar lithiumchloride in zit voor de geleiding. Daar zetten ze een spanning op en ontwikkelden een circuit dat precies aangaf waar ze het oppervlak aanraakten.

Multi-touch

De ontwikkelaars kunnen met het apparaat tekenen, muziek spelen en spellen als schaak en Angry Birds doen. Je kunt het scherm uitrekken tot tienmaal zijn originele oppervlakte, zonder de functie te beïnvloeden. Teamlid Jeong-Yun Sun zegt dat zijn collega’s nu ‘multi-touch’-functionaliteit willen toevoegen. Daarmee kunnen gebruikers bijvoorbeeld inzoomen door twee vingers op het scherm samen te knijpen, zoals op een smartphone. Als dat werkt, willen ze een commerciële partner vinden en daarmee een consumentenversie op de markt brengen.

Aaron Quigley onderzoekt mens-computer interacties aan de University of St. Andrews in Groot-Brittannië. Hij vindt de transparantie van het apparaat een groot voordeel. ‘Omdat het zacht en doorzichtig is, kan het op een tweede huid lijken,’ zegt Quigley. ‘En dat op verschillende plekken op het lichaam. Dit kan nieuwe vormen van digitale interactie teweeg brengen. Het is een nieuw voorbeeld van hoe we gestaag schermen vervangen door breder toepasbare systemen.’

Met het touchpad van Kim’s team kunnen we drukken, swipen en zoomen op een ander medium dan onze smartphones en tablets. Ze zijn echter niet het enige team met deze doelstelling. Een team van de University of Tokyo werkt bijvoorbeeld aan een papierdun polymeer dat de rug van je hand in een digitaal scherm kan veranderen. Andere groepen ontwikkelen apparaten zonder een eigen oppervlak. Die projecteren de display op het lichaam of de pols.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.

Lees verder: