Maar liefst tachtig procent van alle wetenschappelijke data verdwijnt binnen twintig jaar. Dat melden onderzoekers vandaag in Current Biology.

De onderzoekers waren benieuwd hoe goed wetenschappelijke gegevens bewaard blijven. Daarom probeerden zij de oorspronkelijke meetgegevens terug te vinden van 516 wetenschappelijke onderzoeken die tussen 1991 en 2011 plaatsvonden. De gegevens die zij zochten, betroffen de lengtes van planten en dieren.

Oorspronkelijke gegevens bleken maar erg beperkt houdbaar. Bij onderzoeken die meer dan twee jaar oud waren, nam de kans om de oorspronkelijke gegevens te traceren af met 17 procent per jaar.

We zijn niet verslaafd aan  onze telefoons en hebben  geen ‘digitale detox’ nodig
LEES OOK

We zijn niet verslaafd aan onze telefoons en hebben geen ‘digitale detox’ nodig

Onszelf beschrijven als verslaafd aan onze telefoon werkt contraproductief, betoogt psycholoog Pete Etchells.

Auteurs bewaren slecht

12-17 beperkte data uitgelicht
Auteurs zijn slechte archiefbewaarders.
Bron: Wikimedia Commons/Marcus Gossler

Oude e-mailadressen en gedateerde opslagmedia bleken de grootste boosdoeners in de data-verdwijning. ‘Het huidige systeem, waarbij auteurs van een publicatie de oorspronkelijke gegevens bewaren, heeft als gevolg dat veel verloren gaat. Je kunt daardoor oorspronkelijke resultaten niet meer verifiëren of gebruiken in nieuwe studies’, zegt de Canadese onderzoeker Tim Vines in een persverklaring. ´Daarbij zijn veel wetenschappelijke gegevens uniek voor de tijd en plaats waarin ze zijn verzameld, en dus onvervangbaar.’

‘Het verlies van data betekent dat we onderzoeksgeld verkwisten.’ aldus Vines. Hij pleit er daarom voor dat onderzoekers die hun werk willen publiceren de meetgegevens verplicht in openbare archieven moeten plaatsen.