Het einde van alles: ultieme eindafrekening

Beste Luie, wat mij altijd al ontbreekt aan dit soort uitspraken, is dat er nooit even verteld word ten opzichte van welk punt je dan de lichtsnelheid hebt, als je nu de oerknal restanten neemt die met 97,5% van de lichtsnelheid zich van ons verwijderen, word ervan uitgegaan dat de straling die daar van af komt de lichtsnelheid heeft ten opzichte van de bron die het uit straalt en gaat die straling dan ten opzichte van ons met een veertigste van de lichtsnelheid, maar is het wel bekend, dat die straling bij ons met de lichtsnelheid de telescoop in gaat, dat is toch niet te verklaren met de oerknal theorie, dat alles zich van elkaar verwijderd. Met de oerknal restanten is het zo, dat die 400.000 jaar oud zijn en dus een diameter zouden kunnen hebben van 800.000 lichtjaar, maar wij kunnen de oerknal restanten op 13,4 miljard lichtjaar afstand zien en wel rondom, als je nu de verklaring neemt die Gooffert Schilling geeft in zijn side over het heelal, word daar gesteld dat die oerknal restanten heel dicht bij stonden toen die straling werd uitgezonden en als je dat dan uit rekent, zouden de oerknal restanten op 335.000 lichtjaar afstand gestaan hebben en zou het perspectief van de sterrenstelsels compleet anders zijn als wat we hier op Aarde ervaren en zouden we niet verder als 3,5 miljard lichtjaar ver kunnen kijken, die stelsels die 50% roodverschuiving hebben en je als je de oerknal theorie gebruikt, zouden die stelsels met de halve lichtsnelheid zich van ons verwijderen, dan doet het licht er bijna 7 miljard jaar over om ons te bereiken, omdat er aangenomen word, dat de lichtsnelheid van dat licht bepaald word door het object wat het uitzend.
Daarom ben ik geen aanhanger van de oerknal theorie, maar denk ik dat krimpende atomen de roodverschuiving veroorzaken, als je dan het licht van een stelsel met 50% roodverschuiving hebt en dat licht heeft er 7 miljard jaar over gedaan om ons te bereiken, zou dat betekenen dat onze atomen in 7miljard jaar gehalveerd zijn in diameter, dan is de omtrek van elektronen banen gehalveerd en krijg je een dubbele frequentie, dat lost dan de meeste problemen op die met de oerknal niet te verklaren is. In de eerste plaats, dat het licht van verre stelsels gewoon met de lichtsnelheid je telescoop binnen komt, dat er overal dezelfde lichtsnelheid is, behalve als je zelf beweegt, dan kan dat licht later of vroeger bij je aankomen omdat je verder of dichterbij staat. Er is ook nooit onderzoek gedaan of het licht in een zich verplaatsend object aan past aan de plaatselijke snelheid van een object, het kan net als bij geluid, dat als je in een vliegtuig zit je gewoon met elkaar kan praten, ook al ga je met de snelheid van het geluid, ik heb wel vragen gesteld over de lichtsnelheid of die dan zich versneld gelijk aan de uitdijing van het heelal, dat werd ontkend, maar het is natuurlijk niet zo dat als je een bepaalde snelheid hebt, dat het licht met jou lichtsnelheid op je af komt, het is de bron en het medium die bepaald hoe snel het licht gaat, het is wel bekent dat licht in water of glas iets trager is, maar je kan niet aannemen dat het licht ten opzichte van alles en iedereen dezelfde snelheid heeft. Je hebt een regel die stelt, dat een stelsel die 2 maal zo ver weg staat ook een 2 maal zo grootte roodverschuiving heeft, dat is niet te verenigen met de oerknal, maar deze regel is door Hubble in het leven geroepen en word algemeen gebruikt om studenten te onderrichten, maar klopt dat wel, als we nu een voorbeeld nemen met een stelsel dat 10% roodverschuiving heeft en wij vangen dat hier in een telescoop op, dan komt dat licht met de lichtsnelheid de telescoop binnen en komen er 90 van die 100 golfjes bij ons binnen in een bepaalde tijd, als we dan dat licht door laten gaan naar een volgend stelsel dat ook 10% roodverschuiving heeft komen er van de 90 golfjes nog maar 81 golfjes in die bepaalde tijd binnen, als je dan van af de Aarde ook een lichtstraal mee zend blijven er van de 100 golfjes nog 90 over in die bepaalde tijd en lijkt het niet te verenigen met een dubbele afstand een dubbele roodverschuiving, dat kan niet in een uitdijend heelal, dan heb je ook nog dat de oerknal aan het versnellen is, waar geen enkele verklaring voor te vinden is, maar met krimpende atomen wel, als atomen krimpen gaat alles sneller, niet alleen de elektronen rondjes om de kern, maar gaat ook ons klokje sneller lopen en gaat ook het krimpen sneller, alsof het een schaal verkleining is, die nog weinig invloed op de eigenschappen van atomen hebben, maar kan je de roodverschuivingsbanden mogelijk wel verklaren en wel, dat structuren in de atomen evolueren en het krimpen beïnvloeden en uiteindelijk zal ook de eigenschappen van atomen veranderen, als dat zo door gaat, omdat op een gegeven moment er structuren evolueren die de eigenschappen van onze atomen ondersteunen.