Eind september gaven we de populaire Nederlandse natuurfilm De Nieuwe Wildernis lovende kritieken. Maar volgens sommigen is het verhaal van de Oostvaardersplassen niet zo rooskleurig als deze film doet vermoeden. Filmmaker Sjoerd Schaper ging in gesprek met onder andere roofvogelonderzoeker Rob Bijlsma en gebiedskenner Martijn de Jonge. Zij maakten samen een korte YouTube-film over de keerzijde van De Nieuwe Wildernis: de Wildernix.

Welke impact heeft het gebiedsbeheer (of gebrek daaraan) op de dieren die we niet in de bioscoopfilm zien? ‘Staatsbosbeheer zegt constant: ‘De grote grazers zijn de architecten van de Oostvaardersplassen’. Maar dat zijn nu de slopers van de Oostvaardersplassen geworden’, meent De Jonge bijvoorbeeld. De vegetatie verliest aan diversiteit en diersoorten delven het onderspit.

Kunnen ­gedachten de bron zijn van fysieke klachten?
LEES OOK

Kunnen ­gedachten de bron zijn van fysieke klachten?

Sebastiaan van de Water zocht uit hoe wetenschappers het nocebo-effect proberen te begrijpen en onder de duim proberen te houden.

‘De film is bedoeld voor iedereen die meer wil weten over wat er in de Oostvaardersplassen speelt en zijn of haar mening niet uitsluitend op de bioscoopfilm wil baseren’, beschrijft Schaper in de omschrijving. Dat lijkt me een goed streven. Zijn verhaal zal dan ook niets afdoen aan de schoonheid van de oorspronkelijk film, maar een kritische blik maakt dit stukje Nederlandse wildernis/x juist nog wat interessanter.

Zijn de grote grazers nou de good guys of de bad guys? Dat blijft misschien een kwestie van smaak.