Feest op het hoofdkantoor van C1000. De Dungans (lullige plastic schijfjes met daarop dierenfiguurtjes) hebben de toorn opgewekt van de gristenen in Veenendaal. Drie filialen aldaar delen de schijfjes niet meer uit. Een woordvoerder van C1000 vertelde het protest te betreuren (‘Het zijn absoluut geen duivelse tekens, het spel gaat over leven, harmonie en balans’), maar ondertussen was de gristelijke actie landelijk nieuws – iets mooiers kan een supermarktketen niet wensen.
Het is niet de eerste keer dan gristelijk Nederland de duivel in het winkelschap ontdekt: zeven jaar geleden was het Harry Potter, en vijf jaar geleden bleek het thema van de Kinderboekenweek (‘De Toveracademie’) ook al een poging om God beentje te lichten. Daar kunt u grappen over maken, maar het is een vorm van zelftherapie. Daar op de Veluwe wonen de laatste restanten van de zestiende-eeuwse christelijke Hezbollah. Een eeuw geleden beschouwden ze àlle katholieke nog als duivelsaanbidders en radio als het begin van het Einde der Tijden. Nu waarschuwen ze nog slechts voor plastic schijfjes. Opdat we hen vooral niet vergeten.
Het zijn kreetjes om aandacht. Veilige kreetjes, waar niemand aanstoot aan kan nemen. Want wie dat wèl doet, geeft blijkbaar niets om de tere, door de boze buitenwereld bedreigde kinderziel. Achter dat dogma is het veilig schuilen. Nee, kiloknallers, daar zitten ze in Veenendaal niet mee. De moderne samenleving heeft ook hen zijn moraal opgelegd.
Aan den lijve
Ans Hekkenberg zoekt naar manieren om iets dat lastig is om voor te stellen te vertalen naar iets dat je letterlijk aan den lijve ondervindt.
Socialisten hebben de privatisering omarmd; het CDA zoekt enthousiast naar 18 miljard aan bezuinigingen. En om dan toch te laten zien dat ze niet helemaal verdwenen zijn, niet helemaal van God los, tracht de partij ondertussen te scoren met… de bedreigde kinderziel.
Afgelopen zomer liet demissionair minister Hirsch Ballin plotseling weten dat hij een verbod wil op gewelddadige games. Die zouden in handen vallen van te jonge kinderen, die daar gewelddadig van zouden worden.
Een verbod is uiteraard onzin, zoiets vereist een veldwachter Bromsnor naast elke pc, en GroenLinks heeft deze week een Kamerdebat hierover aangevraagd. Femke kan op enige wetenschappelijke steun rekenen. Hirsch Ballin zegt zijn besluit onder andere te baseren op een onderzoek van psycholoog Peter Nikken, die in de Volkskrant van woensdag echter heftig ontkend dat hij een direct verband tussen games en gewelddadig gedrag heeft aangetoond. Nikken: ‘Een gewelddadig spel leidt pas tot agressie als de omgeving dat gedrag niet afkeurt.’
Maar aan dat soort wetenschap heeft Hirsch Ballin uiteraard geen boodschap. Hij gaat geen ouders betuttelen over hoe ze hun kinderen moeten opvoeden. Dat is politieke zelfmoord. Hij wil, net als de gristenen van Veenendaal, met bombastische middelen opkomen voor de o zo tere kinderziel. Of beter gezegd: hij wil krampachtig aantonen dat de ‘C’ van CDA nog niet helemaal dood is. Een kreetje om aandacht.
