Wie bedacht ooit het onzalige concept van het kindermenu? Wij liepen onlangs nietsvermoedend een hippe lunchroom binnen, toen een kelner ons het gangpad versperde. Hij wierp een zure blik op onze zonen (vier en zes jaar) en siste: ‘Wij hebben niets voor kinderen.’ Wij keken verbaasd naar de meerzadenbroodjes met zalm, waterkers en geitenkaas om ons heen. ‘U heeft toch eten?’ vroeg mijn man. ‘Jawel, maar wij hebben niets speciaal voor kinderen.’
Buitenshuis moeten kinderen frietjes met kroket en appelmoes eten, leren veel Nederlandse menukaarten. In Sicilië, waar mijn man vandaan komt, hebben ze nog nooit van kindermenu’s gehoord. Daar eet de hele familie gewoon pasta met seppia-inkt, punto, basta. Ik heb het niet onderzocht, maar het zou me niet verbazen als kinderen daar gemakkelijker eten dan de voedselneurootjes die ik hier vaak om me heen zie.
Klassieker in Nederlands kindermenu
Er is meer onderzoek nodig naar het effect van ruimtevaart op het brein
Om veilig te ruimtereizen, moeten we in beeld krijgen hoe een leven zonder aardse zwaartekracht de hersenen beïnvloedt, stelt Elisa Raffaella Ferrè.
Jonge varkentjes worden later betere eters als ze, samen met hun moeder, voedsel uitproberen dat ze nooit eerder aten. Wetenschappers in Wageningen onderzoeken dat door biggetjes blokjes kaas en chocopinda’s voor te schotelen. Wanneer hun moeder het goede voorbeeld geeft, tasten de biggen het gretigst toe. Eenmaal gewend aan ‘vreemd’ eten, hebben deze biggen minder eetproblemen als ze na een maand bij hun moeder worden weggehaald.
De aanleiding voor het onderzoek is nogal triest: biggetjes worden na vier weken van hun moeder gescheiden, opdat de boer haar dan opnieuw kan laten dekken. De plotselinge overstap van moedermelk op ‘vreemd’, vast voedsel bezorgt de kleintjes veel stress. En dat leidt weer tot diarree, eetstoornissen en magere biggen. Een zeug die haar kroost vroeg laat kennismaken met vreemd voedsel, helpt deze narigheid waarschijnlijk voorkomen.
Biggetjes drinken liever moedermelk, maar je kunt ze
ook chocopinda’s leren eten. Te zien op dit filmpje.
De vertaalslag naar de hippe lunchroom en onze eigen jongen laat zich makkelijk raden1: ouders doen er goed aan samen met hun kinderen zo veel mogelijk waterkers, meerzadenbroodjes, zeewier en sushi te eten. Kinderen voortdurend iets ‘kindvriendelijks’ voorzetten, is domweg vragen om problemen. Leve de pasta met seppia-inkt, weg met de kindermenu’s.
1. Ik beweer niet dat deze vertaalslag wetenschappelijk verantwoord is en ook niet dat u op deze manier diarree kunt voorkomen bij uw kinderen.
