Waarom houden we van wetenschap? Wetenschap brengt ons vooruitgang. Zonder wetenschap zouden we geen wielen hebben, geen antibiotica, geen elektriciteit of computers. Maar naast het verbeteren van de techniek en de geneeskunde is de ambitie van wetenschappers ook simpelweg te leren hoe de wereld werkt. Het vergaren van kennis met als doel de kennis zelf.
Minder diepzinnig (maar niet minder waar) is dat we dol zijn op wetenschap vanwege de experimenten, de kleurrijke ontploffingen, en de professoren met warrig grijs haar die elke theorie willen beproeven. Ik ben me ervan bewust dat ik nu schaamteloos stereotypebevestigend over wetenschap schrijf, maar na het zien van bovenstaande video kon ik de verleiding niet weerstaan. Een stereotype hoeft ook niet altijd verkeerd te zijn. Deze Periodic Video heeft juist al het goede van leuke wetenschap in huis.
In de video onderzoekt de Britse chemicus Martyn Poliakoff waarom de ontploffing van een waterstofballon oranje is. De high-speed-cameraopnamen van de ontploffingen zijn prachtig, maar het grootste pluspunt verdient de professor met het verhaal achter de proef.
Is het mensenbrein het meest complexe object in het universum?
Hoe verhoudt de ingewikkeldheid van het brein zich tot andere complexe zaken in het heelal? Mogelijk biedt onderzoek uitkomst.
Poliakoff had in een eerdere video een reden geopperd waarom de waterstofontploffingen oranje kleurden. Prompt kreeg hij een mailtje van een kijker die beweerde dat zijn theorie niet klopte. De chemicus besloot de proef op de som te nemen. En inderdaad, het experiment in deze video ondermijnt Poliakoffs verklaring volledig. Poliakoff is onverminderd enthousiast. ‘Always good for a scientist to be proved wrong’, zegt hij tevreden.
Het filmpje toont dus zowel spectaculaire ontploffingen, als een wetenschapper die niet op zoek is naar zijn gelijk, maar naar kennis. Zo bereikt de video onbedoeld iets heel moois. In minder dan vijf minuten verenigt Poliakoff de meest diverse redenen om van wetenschap te houden.
