Geen werkdag zal voorbij gaan of moleculen worden besproken door mij, collega’s en mijn studenten. Moleculen in cellen die onderdeel zijn van de levensprocessen in organismen van mens tot bacteriën en virussen toe.

Hoe reageert een bepaald molecuul op een signaal van buiten de cel? Of, helaas, als dit molecuul defect is geraakt, hoe ontspoort een essentieel levensproces en doemt een bepaald ziektebeeld op?

Tijdens mijn vakanties probeer ik “mijn gedachten” over moleculen en mijn onderzoek in kleine gedichten te vangen. De vorige weblog was mijn toon wat triester en kwamen ziekten aan bod. Vandaag zal ik met jullie wat speelsere en meer maatschappelijk getinte DNA-gedichten met u delen.

De mug gedijt bij het steeds zoutere water
LEES OOK

De mug gedijt bij het steeds zoutere water

Verzilting vormt een probleem voor veel dieren en planten die in zoet water leven. De huismug kan echter wel tegen het stijgende zoutgehalte.

Ik ga over enkele dagen op vakantie en wens u allen een prettige vakantie toe en een fris en gezond begin van het nieuwe school of academiejaar. Mocht u ook “uw gedachten” (tijdens uw vakantie) op papier zetten, zou ik het leuk vinden als u deze met mij wilt delen.

Verschillend DNA
Ook al is het humane DNA verschillend
Mensen waardeer elkaar in jullie diversiteit

Vlucht niet in het ontkennen of uitlichten
Van elkanders verscheiden functionele DNA

Ook al zijn menselijke genomen anders
In hun aanleg en functioneren
Behandel hun eigenaren rechtvaardig

Monoculturen in de evolutie faalden
Populaties met onderlinge DNA verschillen
Hebben ons voortgebracht

Virus DNA
Het jonge virus sprak serieus
Zus, broer laat ik verschillend zijn
Laat mijn DNA muteren
Opdat ik ben aangepast
Aan toekomstige veranderingen
Komen die echter niet
Overleven jullie
Heb ik pech gehad

Genen
Wat zijn genen vroeg ’t kind
Kunnen genen
ruiken?
zien?
voelen?
proeven?
Nee, sprak de wetenschapper
Maar je hebt ze wel nodig om te
ruiken
zien
voelen
proeven
Hè, zei het kind, dat is gek