De helft van de viagra die wordt geslikt, is weggegooid geld. Aldus de Britse uroloog Geoffrey Hackett deze week in de Britse krant Daily Mail. De helft van de viagraslikkers merkt daar namelijk helemaal niks van. Het is de prijs van succes: steeds meer mannen durven met de dokter te praten over erectieproblemen, en steeds meer dokters schrijven dan gelijk pillen voor. Want viagra werkt, denken ze allebei. En die hoopvolle verwachting is natuurlijk een fikse stimulans voor het placebo-effect. Als we dat nu eens schatten op dertig procent (niks overdreven aan), dan heeft viagra dus slechts in een op de zes sneue gevallen effect, en is niet de helft, maar is vijf van de zes pilletjes overbodig.
Is dit het einde voor viagra? Hackett is slim – hij publiceert niet in een vakblad maar een massakrant. En dankzij de ijzersterke reputatie van de Britse kranten duikt een dergelijk bericht daarna overal ter wereld op. Grote kans dat miljoenen artsen het lezen. Dus wie weet slaat het een klein deukje in de viagra-hype. Wie een artikel in een vakblad plaatst, het resultaat van maandenlang zwoegen en herschrijven, moet genoegen nemen met een handjevol lezers. Zoiets heeft dus geen enkele invloed.
Artsen merken zoiets niet op. Er is simpelweg veel te veel wetenschappelijk onderzoek. Minder onderzoek is dringend gewenst, constateert een team van onderzoekers deze week in het open access digitale vakblad PLOS Medicine. Elke dag verschijnen er rond de 75 medische onderzoeken, en tien reviews (waarin een aantal onderzoeken op één hoop wordt geveegd om conclusies te trekken). Niemand kan die rijstebrijberg overzien. Hier moet ingegrepen. Hier zijn miljarden te bezuinigen – miljarden die dan hopelijk besteed worden aan werkelijk nuttig onderzoek. Maar ja, de medische wetenschap is een neoliberale activiteit: alle regulering ‘van bovenaf’ is taboe, publiceren moét en de hoogleraar met de meeste artikelen op zijn naam, is de alfa male.
Dromen dieren? En, zo ja, waarover dan?
Kunnen dieren dromen? En zo ja, wat spookt er in hun slaap dan allemaal door hun bewustzijn?
Terwijl Hackett roept dat het allemaal wel minder kan, wordt er hard gewerkt aan een viagra voor vrouwen. Opnieuw gewerkt: Pfizer liet zes jaar geleden weten daarmee op te houden, maar onlangs kwam het nieuws dat de vrouw weer hun warme belangstelling heeft. Succes verzekerd. Een recent onderzoek door de Amerikaanse psychologe Cindy Meston van de universiteit van Texas liet zien dat een derde van de vrouwen die zeggen dat ze geen lol meer hebben in seks (een klacht die sinds kort Female Sexual Arousal Syndrome heet), prima geholpen zijn met een placebo. De vakbladen zullen de komende jaren dus bol staan met fraaie onderzoeken naar viagra voor vrouwen – onderzoeken die niemand leest, maar noodzakelijk zijn om kwaal plus pil geaccepteerd te krijgen. Mocht u, dames, bang zijn voor FSAS, en mocht uw dokter dan over pillen beginnen – zeg hem gewoon dat u liever de krant leest.
