Ooit begon het internet heel klein. Een paar enthousiastelingen wisten een netwerkje op te zetten, wachtten geduldig tot de piepende en krakende inbelverbinding tot stand was gekomen, en stuurden elkaar vervolgens een e-mail. Dat was heel wat.
In een aantal jaren is het internet flink veranderd. Nu gebruiken we het web voor alles. We mailen erop los (de postzegel is binnenkort een bedreigde soort), stoppen onze vakantiefoto’s in dropboxen, plannen onze route op Google Maps, lachen om de miljoenen video’s van gekke katten, en spelen interactieve spellen waarbij je elkaars koe kunt melken en grond kunt bemesten. Binnenkort zal zelfs rampenhulpverlening via het World Wide Web gebeuren.
Maar wat als het internet ermee ophoudt? William Daniel Hillis, computerwetenschapper, ingenieur en uitvinder, gelooft dat het zomaar zou kunnen gebeuren. Het internet is niet gebouwd op zo’n massieve belasting, meent hij. En dus zal het ooit mis gaan.
AI die empathie veinst is zowel veelbelovend als gevaarlijk
Miljoenen mensen wenden zich tot chatbots voor emotionele ondersteuning. Maar zal kunstmatige intelligentie ooit in staat zijn tot echte empathie?
En dan? We hebben geen plan B voor het internet. Net als bij een back-up van je harde schijf, zal je hem pas missen wanneer je hem nodig hebt. Alleen zullen de gevolgen van een internetcrash veel, veel groter zijn.