Hoe is het eigenlijk afgelopen met de zure regen? Gedurende mijn tienertijd werden we nog avond aan avond bestookt met deprimerende filmpjes over stervende naaldbomen en Mariabeeldjes die hun neus kwijtraken. De boosdoener: zure regen.
Geraamten
Ik herinner me fietstochtjes door de Brabantse bossen, waarbij ik voortdurend verdrietig omhoog tuurde. Terwijl gezinsleden genoten van de frisse buitenlucht, zag ik overal kale geraamten van wat eens gezonde bomen waren. Zie je wel, zure regen!
Je hoort er niets meer van. Na het lezen van een artikel over klimaatverandering in Natuurwetenschap&Techniek vroeg ik het me weer eens af. Is de zure regen soms met de noorderwind vertrokken?
Een tunnel naar een magmakamer kan een onbeperkte bron van energie opleveren
In IJsland zijn wetenschappers van plan twee boorgaten te boren naar een magmakamer. Lukt ze dit, dan zou dat een historische prestatie zijn.
Mop
“Er ís helemaal geen zure regen meer!” riep mijn zus vrolijk uit toen ik haar de vraag gisteren voorlegde tijdens haar verjaardagsfeestje. Ze keek me aan alsof iemand een hele goede mop had verteld.
Mijn zus is biologe en geeft al jaren les aan een stedelijk college. In het lesboek 'Biologie voor jou' (5 vwo) staat op pagina 172 een experiment om de zuurgraad van regen te bepalen. Met een strookje pH-papier en een jampotje gaan de leerlingen buiten aan de slag. Zure regen heeft een pH van 4.
“Ik geef mijn leerlingen al jarenlang de opdracht om dat proefje te doen, maar de uitkomst is altijd heel teleurstellend”, zei mijn zus. “De regen is niet zuur meer.”
Roetfilters
Tenzij deze Eindhovense leerlingen al jarenlang een rommeltje maken van hun pH-proefje, hebben roetfilters en mestquota dus blijkbaar het gewenste effect gehad. Weer een probleem minder. (Gefundeerde weerleggingen zijn hier uiteraard zeer welkom.)
Dat geconcludeerd hebbend, konden we gezellig overgaan op borrelpraat over onderwerpen die anno 2010 dezelfde urgentie hebben als de zure regen in de jaren tachtig. Klimaatverandering en zo.
