Diemen (NL) – Op de nieuwe website van de Natuurkalender zijn de dagelijkse veranderingen in de Nederlandse natuur live te volgen.


De Natuurkalender, die vanaf zondag 5 januari 2003 te vinden is op www.natuurkalender.nl, is een educatief en wetenschappelijk waarnemingsprogramma dat met ingezonden waarnemingen van Nederlanders de effecten van het weer en klimaatverandering op de jaarlijks terugkerende verschijnselen in de natuur in kaart brengt. Voorbeelden van die jaarlijks terugkerende verschijnselen zijn het moment van bloei, verschijnen van bladeren en bladval bij planten, maar ook de start van vogeltrek en het verschijnen van vlinders en andere insecten.
Deze gebeurtenissen zijn sterk van het weer afhankelijk en kunnen door iedereen elke dag 'in de achtertuin' worden bekeken. De gemelde waarnemingen worden geprojecteerd op de kaart van Nederland. Je kunt dus precies zien waar de sneeuwklokjes in bloei staan, waar de gierzwaluwen al gezien zijn of waar de koolwitjes al rondfladderen. Ook waarnemingen uit voorgaande jaren zijn op de site in kaart en grafiekvorm te zien.

Waarnemingen van vorig jaar laten zien waar de sneeuwklokjes wanneer in bloei stonden

2002 was met een gemiddelde temperatuur van 10,8 graden Celcius in Nederland een bijzonder warm jaar. Alleen 1990, 1999 en 2000 waren met 10.9 graden net iets warmer. De hoge temperaturen resulteerden voor veel soorten in een zeer lang groeiseizoen in Nederland en omringende landen. Vorig jaar was vooral het zeer vroege voorjaar opvallend. De bloeidatum van veel planten is in 2002 twee tot zelfs meer dan vier weken vroeger uitgevallen dan gemiddeld in de jaren 1940 tot 1968. Vooral het Maarts viooltje (33 dagen eerder), brem (32), Speenkruid (25), fluitenkruid (25) en sneeuwklokje (25) waren vroeg. Ook vlinders als het Bont zandoogje, het Oranjetipje en de Koninginnepage kwamen zeer vroeg te voorschijn.
Met de natuurkalender kunnen wetenschappers nog betrouwbaardere uitspraken doen over de invloed van de klimaatveranderingen op de natuur

Bron: Kennislink/WUR /Marco van Kerkhoven