Het aantal toepassingen van de buckybal groeit met de dag. Het revolutionaire ontwerp van enkel koolstofatomen vindt nu ook zijn weg in geneesmiddelen.


Het gebruik van de buckybal in medicijnen opent nieuwe perspectieven voor vele onderzoekers. Met zijn ronde, stabiele structuur en unieke eigenschappen is de buckybal zeer geschikt als bouwsteen voor verschillende soorten medicijnen.
Het ronde buckybal-molecuul is, net als een voetbal, opgebouwd uit vijf- en zeshoeken, met op iedere kruising een koolstofatoom. Precies zestig koolstofatomen zijn er nodig om deze structuur te vormen. De ontdekkers van deze curieuze chemische verbinding kregen in 1996 de Nobelprijs voor hun vinding. Ze noemden het molecuul liefkozend buckybal of buckminsterfullerene, naar de architect R. Buckminster Fuller, naar wiens geometrische ontwerpen het molecuul gemaakt lijkt te zijn. Met de opkomst van de nanotechnologie nemen, ruim vijftien jaar na de introductie, de toepassingsmogelijkheden van de buckybal in rap tempo toe.
Simon Friedman, nu werkzaam aan de University of Missouri in Kansas City, gebruikte de buckybal in een medicijn dat het HIV-virus in het menselijk lichaam moet remmen. Testen op celkweken en dierproeven wezen uit dat het middel effectief is en daarnaast weinig bijwerkingen vertoond.
Daarnaast wordt de stabiele structuur van de buckybal gebruikt om actieve moleculen aan te koppelen. De buckybal heeft met zijn zestig koolstofatomen in theorie zestig plaatsen beschikbaar om actieve elementen aan te hangen. Vastgeketend aan de buckybal worden deze moleculen in het lichaam naar de juiste plaats van bestemming gebracht.
Een derde veelbelovende toepassing van de buckybal is als contrastvloeistof bij MRI-scans en röntgenfoto's. Een veelgebruikt metaal in contrastverbindingen is gadolinium. Een of meerdere atomen van dit metaal kunnen in de buckybal worden opgesloten. De bal brengt de metaalatomen in een beschermende kooi naar de plaats van bestemming.
Aangemoedigd door de nieuwe mogelijkheden die de buckybal lijkt te hebben, neemt het onderzoek naar het gebruik van dit unieke molecuul toe. Of deze moleculaire voetbal in de toekomst werkelijk ook in medicijnen wordt toegepast is echter nog onduidelijk.

Sabrine Caspers