Exoplaneet Corot-7 b is mogelijk geen superaarde, maar een vulkanische woestenij. Dat is slecht nieuws voor iedereen die zoekt naar bewoonbare planeten, denkt een onderzoeksgroep onder leiding van Rory Barnes: blijkbaar zijn aardachtige planeten niet direct ‘superaarde’, maar vaak ook onleefbare vulkaanwerelden.
Barnes en zijn collega’s presenteerden hun model afgelopen januari op een bijeenkomst van de American Astronomical Society.
Bij de ontdekking van de aardachtige planeet Corot-7 b buiten ons zonnestelsel bleek al snel dat deze niet bewoonbaar is, vanwege de korte afstand tot zijn ster. Nader onderzoek wijst nu uit dat er op de planeet om nog een andere reden geen leven kan bestaan. Het gaat hier misschien niet om een superaarde, maar om een ‘super-Io’. Een verwijzing naar Jupiters maan Io, die met meer dan 400 vulkanen wel het meest geologisch actieve object in ons zonnestelsel genoemd.
Er is meer onderzoek nodig naar het effect van ruimtevaart op het brein
Om veilig te ruimtereizen, moeten we in beeld krijgen hoe een leven zonder aardse zwaartekracht de hersenen beïnvloedt, stelt Elisa Raffaella Ferrè.
Het onderzoek naar aardachtige planeten is een belangrijk onderdeel van de zoektocht naar een leefbare planeet (zie ook: ‘Een nieuwe aarde’, NWT januari 2009). De kans is het grootst om hier leven te vinden, zo neemt men aan. Het model van Barnes stelt echter dat ook de omloop van een planeet van belang is.
Stressbal
Bij een elliptische baan van de planeet om zijn ster is het goed mogelijk dat een super-aarde een super-Io wordt, denkt Barnes. De elliptische omloop zorgt ervoor dat de aantrekkingskracht tussen de twee variëren. Komt de planeet dichterbij de ster, dan is de kracht groot; bij een grotere afstand wordt de aantrekking kleiner. Op deze manier vervormt de planeet tijdens zijn omloop, als een stressbal die wordt ingeknepen en losgelaten. De vervorming veroorzaakt voortdurende vulkaanuitbarstingen en een hoge temperatuur van het planeetoppervlak.
De zoektocht naar leefbare planeten gaat verder. Ook Barnes verwacht dat de Corot- en Kepler-satellieten meer aardachtige exoplaneten zullen ontdekken. Hiervan zal een belangrijk deel echter mogelijk geen superaarde, maar een super-Io zijn.
Lieke van der Hulst
