Magneetveldlijnen die zich miljoenen lichtjaren in de ruimte uitstrekken, kunnen het resultaat zijn van efficiënte energieproducerende dynamo’s in zwarte gaten.
Vier onderzoekers van het Los Alamos National Laboratory vermoeden dat radiogolven hen een beeld geven van enorme magneetvelden die zich uitstrekken van zwarte gaten in het centrum van sterrenstelsels tot tien miljoen lichtjaar daarbuiten. Ze presenteren hun ideeën op een bijeenkomst van de American Astronomical Society.
Uit de waargenomen radiogolven berekenden de astronomen dat de energie in de enorme magneetvelden vergelijkbaar moet zijn met de energie die in de ruimte vrijkomt als licht, röntgenstralen en gammastralen. Het mechanisme is de onderzoekers nog niet geheel duidelijk, maar ze vermoeden dat de accretieschijf rondom een zwart gat – waaruit materie naar het zwarte gat valt – fungeert als een elektrische motor. Wolken van sterren vormen gaten in het gigantische vliegwiel. Dit systeem levert als een elektrische generator een roterend, onzichtbaar spiraalvormig magneetveld. De spiraalvormige veldlijnen komen uiteindelijk aan de twee uitersten van een sterrenstelsel, uit lichtgevende wolkachtige structuren, tevoorschijn als radiogolven. Die kunnen uiteindelijk door telescopen worden waargenomen.
Deeltjesfysicus Dylan van Arneman: ‘Ik ben op zoek naar iets wat misschien niet bestaat’
Dylan van Arneman verruilt een paar keer per jaar zijn werkkamer op het Science Park in de Watergraafsmeer voor de ondergrond ...
De onderzoekers berekenen nu op welke wijze de uitgestoten magnetische energie kan worden omgezet in de warmte die zorgt voor de productie van radiogolven. Ze denken dat een soort fusie van de veldlijnen de kosmische stralen kan veroorzaken en versnellen.
