De Amerikaanse meteoroloog Paul Yeager stelt dat de mensheid is verdeeld in drie groepen: weerliefhebbers, weernieuwsgierigen en mensen die van zichzelf niet weten dat ze interesse hebben in het weer. Met andere woorden, iedereen wil wel iets weten over het weer.

weerIn Het weer voor in bed, op het toilet of in bad put Yeager uit zijn ruime kennis als weervoorspeller om in die behoefte te voorzien. Yeager zet in het eerste hoofdstuk de belangrijkste facetten van het weer uiteen, van hogedrukgebieden tot onweer. De schrijver weet de termen die je doorgaans in weerberichten hoort langskomen helder uit te leggen, zodat je een goed beeld krijgt van hoe verschillende weersoorten ontstaan. In de rest van het boek beschrijft Yeager oude weergezegden, opmerkelijke weerfenomenen en hardnekkige weermythes, zoals het broodje-aapverhaal dat je ziek wordt van kou.

Wat een vermakelijke verzameling weetjes had kunnen zijn, wordt helaas om zeep geholpen door Yeagers hinderlijke humor, die als een vervelende tegenwind de kop opsteekt. Deels ligt dat aan de vertaling, zoals in het stukje over het bakken van eieren op een hete stoep, waarin de lange ij consequent is vervangen door ‘ei’. In de ogen van Yeager en zijn vertaler is dat misschien grappig. Voor de lezer is het hinderlijk en vooral onnodig, want de weerfeiten zijn op zichzelf al onderhoudend genoeg.