Deze kop heb ik gestolen omdat ik hem zo mooi vind. Het is de titel van een boek van Hannah Buenting, dat onder andere gaat over oude mensen.
Het lijkt wel of we steeds banger zijn om oud te worden. Aan de ene kant willen we lang leven, oud worden dus, maar dan liefst wel jong blijven. We geven handen vol geld uit aan smeerseltjes om maar geen rimpels te krijgen of nog meer geld aan plastische chirurgie. Zonde eigenlijk, we zouden de ouderdom ook wat meer kunnen accepteren.
Onlangs stond er in de Volkskrant een groot stuk over ouder worden. En daarin ging het om een echt belangrijk punt: hoe worden we zo fit mogelijk oud! Dat is voor jezelf fijn en kost de maatschappij een stuk minder geld.
Hoe gevaarlijk zijn supervulkanen?
In het verleden stortten zogeheten supervulkanen de aarde meermaals in een desastreuze ‘vulkanische winter’. Gaat dat opnieuw gebeuren?
Twee simpele tips zijn uit het stuk te halen: ga lekker wandelen en eet niet teveel. Dat klinkt logisch en we hebben het ook al vaker gehoord. Maar ik vond de uitleg wel interessant.
1. Beweging is goed om je lijf actief te houden, maar bovendien ook zeer belangrijk om je hersenen in conditie te houden. De Amerikaanse hoogleraar neuropsychologie Arthur Kramer was eind januari in Nederland en hij legde uit: ‘Bewegen leidt tot een betere doorbloeding van de hersenen en verhoogt de concentratie neurotrofinen (voedingsstoffen voor het zenuwstelsel). Er ontstaan nieuwe verbindingen tussen cellen, zelfs nieuwe zenuwcellen.’ Ook nog boven de 60 dus!
En hersencellen lijken een geheugen te hebben voor beweging. Muizen die twee weken geen looprad hebben gaan cognitief achteruit. Maar wanneer ze hun sport weer oppakken, zijn ze in no time weer op het oude niveau. Op vakantie lekker relaxen, of een baalweek tussendoor mogen dus gelukkig. En wie al jong begint met bewegen heeft daar later profijt van.
2. Minder eten helpt ook tegen veroudering door minder dna-schade:
Het lichaam repareert weefselschade door celdelingen, maar de prijs die het betaalt, bestaat uit foutjes die gaandeweg ontstaan. Zo ontstaat onder andere ook kanker. Je wilt het aantal celdelingen dus laag houden. Dit blijkt nu bij wormen, muizen en apen te kunnen door ze 30 procent minder voedsel te geven dan ze uit zichzelf zouden eten. Zij leven 20 tot 30 procent langer! De celdeling blijkt in alle weefsels verminderd. Hoe dat precies komt is nog niet bekend.
In het boek Honderd woorden voor grijs zien we nou net bejaarden die op wandelreis gaan. Heel goed dus. Maar daarnaast vooral een heel erg mooie beschrijving van het contact tussen deze bejaarden en een jonge vrouw die de grip op het leven even kwijt is. Oud zijn hoeft niet zo erg te zijn.
Inspirerend!
