Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze keer: Jeroen Kluck, lector water in en om de stad, aan de Hogeschool van Amsterdam.
‘Het klimaat verandert te snel, en ook nog eens steeds sneller, dus mijn onderzoek is actueler dan ooit. We moeten dingen doen om de stad leefbaar te houden.
Als mens, maar ook als onderzoeker, ben ik altijd geïnteresseerd geweest in klimaatverandering. En dan vooral waar het mis gaat. Na een hevig wolkbreuk of een hittegolf van een week zie je de gevolgen op allerlei plekken in de stad. Dat wil ik gebruiken om mensen alert te maken, en te laten zien wat er aan de hand is.
Deeltjesfysicus Dylan van Arneman: ‘Ik ben op zoek naar iets wat misschien niet bestaat’
Dylan van Arneman verruilt een paar keer per jaar zijn werkkamer op het Science Park in de Watergraafsmeer voor de ondergrond ...
Bij klimaatadaptatie zorg je ervoor dat de gevolgen van klimaatverandering in de stad niet te nadelig uitpakken en dat de stad leefbaar blijft. In de loop der jaren ben ik erachter gekomen dat er bij de gemeente, waar je ook komt in Nederland, eigenlijk nooit geld is voor verandering. Dat heeft bij mij tot een heus eurekamoment geleid. Om klimaatadaptatie gedaan te krijgen, moet je de klimaatadaptatiedoelen en -aanpak duidelijk zien te combineren met andere opgaven.
Ik geef graag een concreet voorbeeld. Met gemeenten hebben we onlangs een richtlijn voorgesteld die stelt dat binnen driehonderd meter van elke woning een aangename, koele verblijfsplek in de buitenruimte moet zijn, zodat mensen bij een hittegolf niet binnen vastzitten. Die plekken in de stad zijn ruimtes die het hele jaar door helpen de wijk leefbaar te maken, omdat je er kan spelen of zitten.
We denken ook praktisch mee met de gemeenten. Klimaatadaptatie doe je op een moment dat de openbare ruimte overhoop gaat. Stel dat het riool moet worden vervangen en de boel opengaat, dan moet je de stad op dát moment ook verbeteren. Elke straat en wijk wordt ongeveer een keer in de dertig jaar goed aangepakt, dus in drie decennia hebben we alle steden klimaatbestendiger gemaakt. De slogan is niet voor niets: voor hetzelfde geld, klimaatbestendig.’
