Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze keer: Lotte Brinkhof, promovendus aan het Centre for Urban Mental Health van de Universiteit van Amsterdam.
‘Aan het einde van mijn masteropleiding was ik betrokken bij een onderzoekstraject naar veroudering. Ik vond het meteen interessant, omdat er in deze leeftijdsgroep ontzettend veel gebeurt.
Precies zoals je dat ziet bij jongeren op weg naar volwassenheid toe, zie je dat ook weer aan het einde van de rit. Er zijn veel uitdagingen waar we allemaal mee moeten omgaan als we op een bepaalde leeftijd komen. Er valt nog veel te bereiken om ervoor te zorgen dat mensen zelf de regie in handen nemen, zodat ze gezond en gelukkig oud worden.
We zijn niet verslaafd aan onze telefoons en hebben geen ‘digitale detox’ nodig
Onszelf beschrijven als verslaafd aan onze telefoon werkt contraproductief, betoogt psycholoog Pete Etchells.
Bij mijn onderzoek zoek ik naar factoren die kunnen voorspellen of iemand gezond ouder wordt. Ik focus me op veerkracht en weerbaarheid. Hoe kan het dat een persoon ondanks tegenslagen gelukkig ouder wordt, en waarom hebben anderen dat niet?
Leeftijdsdiscriminatie
Een groot moment van inzicht kreeg ik toen we tijdens de pandemie onderzoek deden naar seniorisme, het verschijnsel dat alle stereotypen, vooroordelen en discriminatie op basis van leeftijd omvat. Door corona zag je veel leeftijdsgerelateerde verhalen in het nieuws. Senioren kwamen vaak negatiever naar voren in publieke en politieke discussies. Er kwamen leeftijdsgebonden richtlijnen, zoals speciale vroege winkeltijden voor ouderen, en er werd zelfs gekeken of ouderen geïsoleerd konden worden.
Tijdens de pandemie hebben we twee keer een vragenlijst aan vijfhonderd deelnemers uitgestuurd, en gevraagd in hoeverre ze seniorisme hebben ervaren in hun omgeving. Wat bleek? Stereotypering, vooroordelen en discriminatie op basis van leeftijd werden sterker en negatiever tijdens de pandemie, en dat had directe gevolgen voor de kwaliteit van leven en het mentale welbevinden.
Het is belangrijk dat we dit laten zien en vertellen, omdat we hier als maatschappij ook echt wat aan moeten doen. Ga met vijfenvijftigplussers op dezelfde manier om als met vijfenvijftig-minners. Kijk naar het individu en laat leeftijd buiten beschouwing.’
