De mens is fundamenteel goed. Dat is althans de voorzichtige conclusie van drie experts op het gebied van complexe systemen, na bestudering van het gedrag van spelers in het internetspel Pardus. Zij presenteerden hun resultaat afgelopen zaterdag (2 juli) op de wetenschappelijke voorpublicatiesite arxiv.org.
In Pardus, dat sinds 2004 bestaat en wereldwijd zo’n 380.000 spelers telt, kan men op een aantal manieren met elkaar omgaan. De onderzoekers bekeken positief en negatief onderling gedrag van spelers, waaronder communicatie, handel, het aangaan of verbreken van vriendschappen, aanvallen en straffen.
Spelers bleken positieve handelingen vaak met positieve, en negatieve handelingen vaak met negatieve handelingen te beantwoorden. Helaas was negatief gedrag wel veel besmettelijker. Mensen die eerder negatief handelden, bleven dat gedrag namelijk in veel gevallen herhalen, zodat negatief gedrag zich veel sneller door de gemeenschap kon voorplanten.
‘De mooiste dingen ontdek je door er niet specifiek naar te zoeken’
Medisch bioloog Yvette van Kooyk wil het immuunsysteem leren kankercellen aan te vallen door hun suikerjas-vermomming weg te knippen.
De internetgemeenschap in Pardus beschikte echter over een effectieve manier om dit negatieve gedrag de kop in te drukken. Spelers die vaak negatief uit de hoek kwamen, kenden over het algemeen namelijk kortere virtuele levens. Dit komt vermoedelijk omdat anderen jacht maken op vervelende spelers en omdat die spelers minder goed in staat zijn een virtuele sociale kring op te bouwen.
Het resultaat is dat de gemeenschap in Pardus, ondanks de aanstekelijkheid van negatief gedrag, over het algemeen meer positief dan negatief handelt – volgens de onderzoekers een teken van de goedheid van de mens. Hoe goed dat resultaat zich laat vertalen naar de echte wereld, is echter vooralsnog onduidelijk.
George van Hal
