Je sleutels onder uit je jaszak vissen of een framboos oppakken: voor een mens zijn dat behoorlijk normale taken. Maar voor robots zijn deze vaardigheden niet zo vanzelfsprekend. Een robot die verschillende objecten herkent en kan oppakken, heeft daar complexe programma’s en flinke processorkracht voor nodig.

Gevoelige robothuid kan informatie over tast onthouden. Foto: Richard Greenhill en Marie de Ryck
Gevoelige robothuid kan informatie over tast onthouden.
Foto: Richard Greenhill en Marie de Ryck

Xiaodong Chen van Nanyang Technological University in Singapore en zijn collega’s ontwikkelden op huid geïnspireerde sensoren. Deze zijn flexibel en kunnen informatie over wat ze hebben aangeraakt opslaan. De sensoren werken daardoor op een vergelijkbare manier als onze tastgeheugen, dat sensaties in het brein kan opslaan nadat de prikkel is verdwenen.

Kwetsbaar

Sensoren kunnen hiermee robots helpen met het herkennen van de omgeving en het aanpassen van de grip aan verschillende objecten, aldus Chen. Kwetsbare objecten zoals vruchten zullen hierdoor minder snel beschadigd raken. Bovendien kan de processor van de robot zich nu richten op andere taken.

‘Fossiele samenwerking is nodig voor een snelle energietransitie’
LEES OOK

‘Fossiele samenwerking is nodig voor een snelle energietransitie’

Universiteiten moeten hun samenwerking met de fossiele industrie niet stopzetten, vindt scheikundige Marc Koper. Dat vertraagt de energietransitie.

 

De sensoren zijn voorzien van een drukgevoelige laag, die veranderingen in elektrische weerstand registreert wanneer er druk op wordt uitgeoefend. De onderzoekers lieten zien dat de sensoren zulke informatie een week lang kunnen onthouden. Met elektrische spanning kunnen de gegevens worden gewist.

Niet zo zinvol

Niet iedereen is ervan overtuigd dat geheugen toevoegen aan een kunstmatige huid nuttig is. ‘De behoefte voor geheugen in robots en prothesen is nog niet duidelijk,’ zegt roboticus Jonathan Rossiter van de universiteit van Bristol in Engeland. ‘Normaal gesproken wil iemand zo snel mogelijk informatie hebben over een prikkeling van tastzintuigen. Een ingebouwde geschiedenis over de afgelopen aanrakingen is dan niet zo zinvol.’

Moes

Siegfried Bauwer van de universiteit in Linz in Oostenrijk denkt wel dat de nieuwe ontwikkeling potentie heeft. ‘Bij het vastgrijpen van complexe objecten is het interessant als je weet hoeveel druk erop uitgeoefend kan worden. Denk maar aan zachte objecten zoals aardbeien. Daarbij is het essentieel dat je weet hoe stevig de greep van een robothand kan zijn.’ Zonder deze tastherinnering zullen onze toekomstige robotkoks een hoop fruit tot moes knijpen.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief. 

Lees ook: