Een stukje kogelvrije mensenhuid, dat wil kunstenares Jalila Essaïdi gaan maken. Ze zal menselijke huidcellen op een matrix van spinnenzijde laten groeien.

Met dit voorstel werd zij afgelopen woensdag een van de drie winaars van de Designers & Artists 4 Genomics Award. De spinnenzijdesoort die Essaïdi gebruikt, dragline, is vijf keer sterker dan staal. Haar zijde wordt echter niet geproduceerd door een spin, maar door een zijdeworm die genetisch is gemodificeerd om kokons van draglinezijde te maken. Met deze zijde zal Essaïdi een matrix weven waarop ze de menselijke huidcellen kan kweken.

De naam van het project, '2.6g 329m/s', verwijst naar het gewicht en de inslagsnelheid van een kogel. Om te testen of de huid ook echt kogelvrij is, zal Essaïdi de huid beschieten. De slow-motionvideo hiervan komt te hangen naast de beschoten huid in een expositie van de prijswinnende voorstellen, die komende zomer plaatsvindt. Daar zal het herstellen van het schot, verwacht Essaïdi.

We zijn niet verslaafd aan  onze telefoons en hebben  geen ‘digitale detox’ nodig
LEES OOK

We zijn niet verslaafd aan onze telefoons en hebben geen ‘digitale detox’ nodig

Onszelf beschrijven als verslaafd aan onze telefoon werkt contraproductief, betoogt psycholoog Pete Etchells.

Een kogelvrij leren jack zal er echter niet komen. Essaïdi: ‘Ik ben er alleen in geïnteresseerd als het nog levend is.’ Na verloop van tijd zal de huid van het kunstproject op natuurlijk wijze afsterven.
De prijsuitreiking (vlnr: jurylid Robbert Dijkgraaf, Jalila Essaïdi, Consortium Manager van het Forensic Genomics Consortium Netherlands Marcel Piёt,
De prijsuitreiking. Vlnr: Juryvoorzitter Robbert Dijkgraaf, Jalila Essaïdi en haar partner van het Forensic Genomics Consortium Netherlands, Marcel Piët.

De tweede winnaar van de Designers & Artists 4 Genomics Award, Maurizio Montalti, wil de twee schimmels phanerochaete chrysosporium en gist laten samenwerken om op efficiënte wijze plastic af te breken en bio-ethanol te produceren. Hij zal de schimmels dusdanig modificeren dat ze licht geven en daardoor goed zichtbaar zijn in zijn kunstopstelling.

Matthijs Munnik, de derde winnaar, gaat een microscopische ‘opera’ dirigeren. Het wormpje Caenorhabditis elegans wordt veelvuldig gebruikt in laboratoria en krijgt dan vaak een mutatie mee waardoor hij anders beweegt. Munnik wil de bewegingen van verschillende gemuteerde wormpjes omzetten in geluid, om zo muziek te maken.

Bezoekers kunnen vanaf 15 juni de kunstwerken bekijken in het Leidse natuurmuseum Naturalis. De winaars kregen 25.000 euro om hun voorstel uit te voeren.

Liz Brower