Oudere mannetjes van de keversoort doodgravers (Nicrophorus) zijn betere vaders. Ze werken stukken harder voor hun gezin dan hun jonge soortgenoten.
De oudere doodgravers hebben minder kans om zich opnieuw voort te planten, en besteden daarom meer moeite aan zowel het paren, als aan de zorg voor hun nageslacht. De oudere mannetjes verzorgden zelfs kleine kevertjes die wellicht niet eens van hen waren.
Doodgravers hebben een unieke vorm van broedzorg. De jongen raken hun ouders aan wanneer ze willen eten. De ouders braken vervolgens deels verteerd voedsel op dat ze hun kroost voorschotelen. Het gedrag is vergelijkbaar met dat van verschillende vogelsoorten.
‘Ik probeer robots te ontwikkelen die ook echt een nieuwe stap maken’
Hoe werkt vliegen? Dat lijkt een simpele vraag, maar voor luchtvaarttechnicus en bioloog David Lentink is het een levenslange zoektocht.
‘Als de mannelijke doodgravers een grote kans hadden opnieuw voort te planten, zagen we dat ze kozen tussen het verhogen van hun kansen op vaderschap, en de ouderlijke zorg. We zagen dat jonge mannetjes vaker hun gezin verwaarloosden’, zegt biologe Megan Head van de universiteit van Exeter.
Mannengeur
Voor het onderzoek plaatsten de biologen de doodgravers verschillende omgevingen. In de ene omgeving was alleen de geur van de vaderkever aanwezig. In andere gevallen rook de broedkamer ook naar andere mannetjes. De kevers in de tweede omgeving hadden dus geen zekerheid dat de jongen waar ze voor zorgden daadwerkelijk van hen waren. Zelfs in dat geval bleven de oude vaders begaan met de kraamzorg.
De overlevingskans van de jonge kevers bleef overigens hetzelfde, of ze nou aandacht kregen van hun vader of niet. Dat was voornamelijk te wijten aan moederkever, die de zorg voor haar kleintjes overnam zodra de vader geen interesse toonde. Of de vrouwtjes ook liever paren met de oude, trouwe vaders is nog onbekend.