Spermacellen schakelen regelmatig over op een hyperactieve zwemtechniek. Het is nog onduidelijk wat ze daarmee opschieten.
Spermacellen doen er een paar uur over om vanuit de vagina via de baarmoeder naar een eicel in de eileiders te zwemmen. Ze bewegen zich voort door met hun lange staart te kronkelen.
Op eigen houtje fitnessen oorzaak van veel blessures
Een op de vijf Nederlanders doet aan fitness. Dat leidt tot een miljoen blessures per jaar. Bewegingswetenschapper Lisa Noteboom onderzocht hoe die ku ...
Daarnaast hebben spermacellen een andere zwemtechniek, de zogeheten hyperactivatie. Daarbij maken ze krachtigere en minder symmetrische staartbewegingen. Ze bewegen dan in het wildeweg, waardoor ze minder snel vooruit gaan.
Tot dusver dachten wetenschappers dat spermacellen alleen op de hyperactieve modus overschakelen als ze bij een eicel arriveren. De techniek helpt ze dan om de buitenste celwand te doorklieven.
Filmpjes
Onderzoekers van de Britse University of Birmingham hebben nu echter ontdekt dat spermacellen voortdurend wisselen tussen gewoon zwemmen en hyperactivatie. ‘In plaats van met de ene zwemslag te beginnen en met de andere te eindigen, switchen ze de hele tijd’, zegt onderzoeksleider Stephen Publicover.
De onderzoekers maakten drie minuten durende filmpjes van spermacellen die in hun eentje in een schaaltje zwommen. Zestien van de achttien onderzochte zwemmers vertoonden de abrupte omschakeling tussen de twee technieken. Gemiddeld wisselden ze elke tien seconden van zwemslag.
Bizar
De resultaten zijn eerder deze maand gepresenteerd op de jaarlijkse conferentie van twee Britse vruchtbaarheidsorganisaties. Volgens Publicover blijkt uit het onderzoek dat hyperactivatie meer is dan alleen een manier om de eicel binnen te dringen. Het is echter nog onduidelijk welk ander doel de hyperactieve zwemtechniek zou kunnen dienen.
Het is lastig om menselijke spermacellen binnen een vrouwenlichaam te bestuderen. Wel hebben we aanwijzingen uit onderzoek met dieren. Volgens Susan Suarez van de Cornell University in New York zijn hyperactieve spermacellen in muizen beter in staat te ontsnappen uit inkepingen in de wand van de eileider. ‘We hebben nooit goed begrepen hoe menselijke spermacellen zich door het voortplantingsstelsel manoeuvreren’, zegt ze. ‘Het is bizar dat we nog niet weten hoe ze precies bij de eicel komen.’
