Drie eeuwen voor Body Worlds bestond er al een wereldberoemde anatomische expositie: het museum van Frederik Ruysch aan de Amsterdamse Bloemgracht. Ruysch ontdekte een preparatietechniek waarmee hij wist te bereiken dat de anatomie niet langer huiver en walging opwekte, maar bewondering en vertedering. Bezoekers van zijn museum konden nauwelijks geloven dat de door hem geprepareerde lichamen niet gewoon lagen te slapen.
Bijna net zo ongelofelijk is het dat zijn preparaten nog altijd zijn te zien, al moet je er tegenwoordig voor naar de Kunstkamera in Sint-Petersburg. Ruysch zelf zou beslist niet verrast zijn als hij daar de lange rij belangstellenden voor de ingang zag staan. Hij voorspelde al in 1695 dat zijn unieke methode zijn werk onvergankelijk zou maken.
Ook nu nog worden toeschouwers getroffen door de levensechtheid van zijn preparaten. Niemand heeft die ooit weten te evenaren, hoe vaak het ook is geprobeerd. Ruysch heeft zijn werkwijze nooit willen openbaren. Wat was zijn geheim?
Historicus Luuc Kooijmans heeft veelvuldig bewezen dat hij een complexe geschiedenis helder en indringend kan vertellen. Hij is auteur van boeken die niet alleen lof hebben geoogst in wetenschappelijke kringen, maar ook door een breder publiek worden gewaardeerd. In 2008 werd Gevaarlijke kennis bekroond met de Grote Geschiedenis Prijs en met de Greshoff-prijs van de Jan Campert Stichting. Hij schreef daarnaast onder meer De doodskunstenaar, De geest van Boerhaave en Vriendschap. In 2004 ontving hij van het Prins Bernhard Cultuurfonds een oeuvreprijs voor de geesteswetenschappen.
