Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze keer: Pieter Blok, computervisie-onderzoeker bij The University of Tokyo in Japan.

‘Mijn ouders hebben een boerenbedrijf in Nieuwdorp, een Zeeuws plaatsje tussen Goes en Middelburg. Op mijn zesde reed ik al vrolijk rond op de trekker, en van jongs af heb ik interesse gehad in de akkerbouw en veeteelt. Daarnaast was ik gefascineerd door techniek, en het lag dus voor de hand dat ik in Wageningen ben gaan studeren en daar ook later onderzoeker werd.

Tijdens mijn promotie wilde ik met nieuwe technieken een actueel probleem oplossen. Een van de dingen die al jaren in onze sector speelt is het tekort aan arbeidskrachten. Dat is nu een probleem voor telers, maar kan ook gevolgen hebben voor de consument, omdat de voedselbeschikbaarheid hiermee in het nauw komt.

‘Een AI-systeem moet kunnen zeggen: dat is geen goed idee’
LEES OOK

‘Een AI-systeem moet kunnen zeggen: dat is geen goed idee’

Het is belangrijk dat we AI-systemen kunnen vertrouwen. AI-onderzoeker Pınar Yolum stelt dat betrouwbare AI-systemen bezwaar moeten kunnen maken tege ...

Pieter Blok

In 2014 kregen we vanuit de broccolipraktijk een hulpvraag omdat ze geen beschikbare arbeidskrachten meer hadden. Ik ging op zoek naar robotische alternatieven. Ik heb een techniek ontwikkeld waarbij we met camera’s en beeldverwerking het gewas waarnemen, en die informatie gebruiken voor de robotische oogst.

Die oogstrobot doet drie dingen: gewasdetectie, schatting van de gewasgrootte en bepaling van de gewaskwaliteit. Ons camerasysteem zit op de robot en loopt vooruit op de oogstarmen. Om de 15 centimeter maakt de robot een foto van het gewas, die vervolgens geanalyseerd wordt op grootte en afwezigheid van ziekte. Een stronk van negen centimeter wordt niet geoogst, eentje van twaalf centimeter wel.

Dit onderzoek startte in 2014 en in 2018 hebben we de robot met behulp van Deep Learning helemaal geoptimaliseerd. In datzelfde jaar deed ik in Washington State in Amerika onze eerste buitenlandse veldtest. De robot bewoog over de gewassen, en zijn arm selecteerde en sneed alleen de oogstbare broccoli.

Ik was onderwijl aan het filmen. Toen ik zag dat het werkte, kon ik alleen maar juichen. Mijn promotieonderzoek heeft geleid tot een unieke technologieoverdracht van wetenschap naar industrie. Ik kreeg het predicaat cum laude en deze robot kan het werk vervangen waar we normaal vijftien mensen voor nodig hebben.’